Loslaten in de herfst: mijn persoonlijke reis naar meer rust en energie
Elk jaar wanneer de bladeren beginnen te vallen, herinnert de natuur me eraan hoe belangrijk loslaten is. De bomen laten zonder moeite hun bladeren vallen om kracht op te bouwen voor de winter. Voor mij voelde dat lang als een mooi beeld, maar niet als iets wat ik zelf kon. Waarom is het zo moeilijk om even niets te doen? En hoe vind je de ruimte om toch te vertragen?
Altijd “aan” staan
Ik betrapte mezelf er vaak op dat ik in elke vrije minuut mijn telefoon pakte. In de rij bij de supermarkt, tijdens een korte pauze of zelfs wanneer ik even op de bank zat. Die gewoonte gaf me het gevoel dat ik alles onder controle had, maar eerlijk gezegd voelde ik me juist onrustiger en vermoeider. Het NOS‑artikel waarin de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving pleit voor een meer ontspannen samenlevingnos.nl raakte me daarom. Ze vragen zich hardop af of we wel altijd bereikbaar moeten zijnnos.nl. Ik herkende meteen hoe vaak ik mezelf verplichtte om direct te reageren op berichtjes en mailtjes, terwijl ik eigenlijk behoefte had aan stilte.
Mijn worsteling met loslaten
Mijn lijf gaf me duidelijke signalen. Ik voelde een knoop in mijn buik als ik even niet aan mijn to‑do‑lijstje had gewerkt. Op dagen dat ik uitgeput op de bank zat, voelde ik me schuldig: “Ik heb toch niets bijzonders gedaan, waarom ben ik zo moe?” De waarheid was dat ik wekenlang over mijn grenzen was gegaan. Doordat ik altijd maar doorging, sliep ik slecht en kon ik niet meer genieten van de mooie momenten om me heen.
De omslag kwam toen ik besloot om bewuster kleine momenten van rust te creëren. Geen ellenlange meditatiesessies, maar simpele dingen: een wandeling zonder telefoon, diep ademhalen terwijl ik naar de lucht keek, of een kop thee drinken zonder tegelijkertijd mijn e‑mail te checken. De eerste keren voelde ik me onrustig, maar langzaam merkte ik verschil. Mijn ademhaling werd dieper, mijn gedachten kalmeerden en ik sliep beter. Het mooiste was dat ik daarna met meer energie en plezier weer aan de slag kon. Ik werd niet alleen milder voor mezelf, maar ook voor de mensen om me heen.
Wat mij helpt om te vertragen
Natuurlijk blijft het een oefening. Juist op drukke dagen grijp ik nog steeds naar mijn telefoon. Maar ik heb een paar praktische gewoontes ontdekt die me helpen:
-
Wandelen zonder prikkels: Hoogleraar Stefan van der Stigchel adviseert om dagelijks een wandeling zonder telefoon en zonder podcast in te plannennos.nl. Dat doe ik nu. Zo kan ik me richten op mijn ademhaling en de geluiden om me heen. Het voelt als een reset voor mijn hoofd.
-
Kleine klusjes met aandacht: Dingen als de vaatwasser uitruimen of even iets schoonmaken zijn ideaal om je gedachten te laten dwalennos.nl. Tijdens zulke eenvoudige taken komen vaak de beste inzichten boven.
-
Grenzen stellen: Ik oefen met “nee” zeggen tegen afspraken die niet urgent zijn en laat mijn telefoon soms bewust op stil staan. Het NOS‑artikel benadrukt dat we niet overal direct op hoeven te reagerennos.nl, en die gedachte geeft me ruimte.
Deze gewoontes kosten me weinig tijd, maar leveren veel op. Het zijn reminders om steeds even los te laten en te voelen wat er is.
Doe mee met de herfst‑wandelworkshop
Omdat ik weet hoe lastig het is om zelf ruimte te maken voor rust, organiseer ik op zondag 19 oktober een herfst‑wandelworkshop met het thema De Kracht van Loslaten. We gaan samen wandelen in de natuur, doen eenvoudige adem‑ en bewegingsoefeningen en gebruiken het vallen van de bladeren als inspiratie om ook zelf ballast achter te laten. Het wordt geen theoretische training, maar een warme, praktische ochtend waarin je kunt ervaren wat loslaten voor jou doet.
De workshop is speciaal voor vrouwen die het gevoel hebben dat ze altijd “aan” moeten staan, die worstelen met stress of hormonale schommelingen, en die verlangen naar meer balans. Je hoeft geen ervaring te hebben; alleen een open houding en zin om mee te doen.
Praktische details
-
Datum: Zaterdag 25 oktober
-
Tijd: 10.00–12.00 uur
-
Locatie: Een natuurgebied bij Vught (je krijgt de exacte locatie na aanmelding)
-
Wat neem je mee? Warme kleren, wandelschoenen, eventueel een notitieboekje
Wil je meedoen of heb je vragen? Stuur me dan een berichtje of reageer met “Ik doe mee!” onder deze blog. Ik heb bewust gekozen voor een kleinschalige groep zodat er genoeg aandacht is voor iedereen, dus wacht niet te lang met aanmelden.
Tot slot
Loslaten is voor mij geen trucje maar een persoonlijke reis. Ik heb gemerkt dat juist in het ritme van de herfst de natuur me helpt herinneren aan het belang van vertragen. Door stapje voor stapje meer ruimte te maken voor rust, voel ik me energieker en kan ik met meer plezier bezig zijn met wat écht belangrijk is. Ik ben benieuwd of jij dat ook herkent. Laten we samen ervaren hoe fijn het is om even niets te hoeven.