Wij moeders doen iets fout.
We werken hard, harder dan onze mannen maar we verdienen veel minder. Veel werk dat we doen, doen we onbetaald en wordt niet op waarde geschat. We denken als we maar hard genoeg werken dan komen we er wel. Maar dat is een grote denkfout. We saboteren onszelf met hele grote gevolgen.
We worden ziek van de chronische stress die hebben, maar waar we helemaal niet bewust van zijn. We negeren ons lijf, de lichamelijke klachten, de vermoeidheid we gaan maar door. Want we voelen ons verantwoordelijk voor ons werk, ons gezin en de samenleving. Het rustiger aan gaan doen is geen optie we moeten door.
Tot het punt komt dat ons lijf ons genadeloos terug roept. We krijgen een hernia, we raken burn out, we krijgen auto-imuun ziektes zoals fibromyalgie, of het chronisch vermoeidheid syndroom of een andere chronische ziektes. Deze handrem komt vaak onverwacht en is heel heftig want het herstel kan echt jaren gaan duren.
Ik weet er alles van pas na 3 keer een burn out ben ik echt anders gaan leven en het heeft me bijna drie jaar gekost voordat ik hersteld was. Nu heb ik weer voldoende energie om te genieten van mijn gezin en het werk dat ik doe geeft me energie ipv dat het me energie kost.
De belangrijkste vraag die bij mij als een bom insloeg was: Wat is je grootste droom? Tranen stroomden over mijn wangen. Ik had geen idee, ik deed gewoon wat ik dacht dat er van mij werd verwacht.
Deze vraag was voor mij het startschot voor mijn nieuwe leven. Durf jij ook op zoek te gaan naar jouw droom? Ik weet dat het eng is, want het kan je hele leven op zijn kop zetten. Maar het is echt de moeite waard. Ik nodig je uit om de eerste stap samen met mij te zetten. Vraag nu een gratis goed gesprek met Claudy aan. Ik help je graag op weg.
